Siste sjanse?

Ved siste årsskiftet var det 422 000 innvandrarar og 86 000 norskfødde med to innvandrarforeldre i Noreg, til saman 508 000 personar, med bakgrunn frå 214 ulike land. På grunnlag av m.a. årleg nettoinnvandring har Statistisk Sentralbyrå (SSB) fleire gonger rekna ut kor stor innvandrarbefolkninga vil bli i framtida. SSB har gradvis oppjustert prognosen over sannsynleg nettoinnvandring, frå 10 000 i 1999, 13 000 i 2002 til 16 000 i 2005, fordi den mellom kvar revisjon hadde auka meir enn berekna. Siste par åra har innvandringa vore langt høgre, men SSB reknar no med at den gradvis vil falle og på lengre sikt bli mellom 10 000 og 32 000, mest truleg kring 19 000 i året. Dette vil gi 1.7 millionar innvandrarar medrekna norskfødde barn i 2060; høgste alternativet 2.6 millionar, 1/3 av befolkninga. 1.7 millionar vil ha bakgrunn frå land utanom EU og Nord-Amerika.

Av fleire grunnar kan dette likevel vere for lågt sett. SSB tel ikkje dei som berre har ein innvandra forelder. Det er greitt. Men SSB reknar heller ikkje med dei som har fire innvandra besteforeldre, dvs etterkomarar utover 1. generasjon, sjølv om dette kan bli mange etter kvart.
SSB reknar også med at fødselsraten for innvandra kvinner frå u-land vil falle etter få år i Noreg, og at iallfall norskfødde kvinnelege etterkomarar vil ha fødselsrate godt under reproduksjonsnivået på 2.08. Det er såleis ikkje rekna med at fødselsraten vil halde seg på nivåa SSB sjølv gjev opp for åra 1990-2003, ca 3.5 for kvinner eldre enn 17 år då dei kom til Noreg, og ca 2.2 for dei som var yngre.
SSB har òg lagt til grunn at norskfødde etterkomarar frivillig sluttar å hente ektefelle frå foreldra/besteforeldra sitt heimland og i staden finn seg makar/sambuarar her til lands, gjerne med annan etnisitet enn sin eigen. Til no har omlag 3 av 4 norsk-pakistanske ungdomar gifta seg med ein frå Pakistan. Berre 1% av jentene blir gifte med etniske nordmenn.

Det er verken mogleg eller ønskjeleg å hindre all innvandring. Sjølvsagt skal vi også møte alle menneske med respekt, men av det følgjer ikkje at dei fleste frå konfliktområde eller fattigare land har krav på varig opphald og norsk statsborgarskap berre dei kjem seg hit. Ingen parti står offisielt for ein slikt syn, men dette har likevel blitt resultatet av godkjent praksis gjennom mange år. I si tid vart Jon Michelet (RV) sett på som ekstrem då han ville opne for 1 million innvandrarar. No står det politiske fleirtalet for eit regime som kan gi 3 gonger så mange innan halvannan generasjon. Meir enn 2 millionar av desse vil ha annan kultur enn vår. Ein må vere nokså naiv for ikkje å forstå at både omfanget og kulturskilnaden vil endre samfunnet vårt radikalt. Dei som med multikultur som mål går inn for ein slikt storstilt sosialt eksperiment, er dei verkeleg ekstreme, ikkje folk i Framstegspartiet. Eit spørsmål som inneber så omfattande samfunnsendringar, burde vore lagt ut til folkerøysting. No kan ein risikere at folk og kultur gradvis bli utskifta, medan både naive og ekstreme politikarar får halde fram som før. Alternativet er å stemme Framstegspartiet til dei andre partia tek til vitet.